De meeste fossielen zijn afkomstig van dieren en planten. Die leefden ooit op de zeebodem en zijn daarna op de continenten gegooid. De afzettingen zijn in overweldigende hoeveelheden op het land te vinden. Dat schreeuwt om een verklaring. Een wereldwijde zondvloed bijvoorbeeld. Er valt heel wat voor zo’n megacatastrofe te zeggen… Is dit bewijs voor de zondvloed?
Overal op aarde vind je verschillende lagen terug in de aardkorst. Ze zijn als pannenkoeken op elkaar gestapeld. In elke laag tref je andere soorten fossielen aan. De totale stapel aardlagen met hun kenmerkende fossielen heet ‘de geologische kolom’. De onderste laag van die kolom is het Precambrium, en daaronder begint de hete aardmantel.
Het Precambrium wordt ook wel een sokkel genoemd. Je kunt die laag vergelijken met een voet van een standbeeld. Daarop liggen de andere aardlagen. De sokkel zelf bestaat uit in elkaar geperst gesteente. Hij is ontstaan onder invloed van hoge druk of temperatuur. Hierdoor is de sokkel compact geworden, sterk vervormd of veranderd van chemische samenstelling. De kern van de huidige continenten bestaat uit deze Precambrische laag. Heel bijzonder is dat de bovenkant van de sokkel lijkt te zijn afgeschaafd alsof er een enorme bulldozer overheen is gegaan. Een bulldozer van stromend water. Dat kun je zien als een duidelijke aanwijzing die pleit voor een wereldwijde vloed. Wetenschappers zijn het er namelijk over eens dat de aardlagen die op de Precambrische sokkel zijn geworpen voor 90 tot 95% van mariene oorsprong zijn. Ze zijn door zeewater afgezet.
Afzettingsvolgorde
In de aardlagen op de sokkel vind je – van onder naar boven gezien – materiaal dat van grof naar fijn is gerangschikt. In de onderste lagen tref je grote blokken aan, soms ter grootte van een huis. Daarboven gaat het in de lagen van kleinere blokken steen naar grof grind, fijn zand, klei en kalk. De wetenschap is hierin eensluidend: al dat materiaal is door water afgezet. De wereldwijde aanwezigheid van deze afzettingsvolgorde is opvallend. Er worden tegenwoordig eigenlijk geen aardlagen gevormd, zelfs niet op plaatsen waar je dat zou verwachten. Sedimenten die tegenwoordig op de bodem van een rivier, meer of zeebodem terechtkomen, verplaatsen zich steeds en vormen geen vaste afzettingslagen.
Fossielen
In de laag boven het Precambrium, het Cambrium, zijn wel 3.000 verschillende soorten fossielen gevonden. Deze explosie aan leven staat in schril contrast met de weinige fossielen die in het onderliggende Precambrium zijn gevonden. In de sokkel vind je hoofdzakelijk fossielen van bacteriën en algen — eencelligen. Ze zitten met name in stromatolieten, die nog het meeste op onderaardse molshopen lijken. Deze stromatolieten zijn laagje voor laagje door door algen en bacteriën opgebouwd.Net als bij de stenen kun je ook in de verdeling van fossielen een ‘van onder naar boven’-rangschikking zien in de aardlagen. De onderste lagen bevatten bodembewoners van kuststreken. In de lagen erboven komen voornamelijk bodembewoners van de diepzee voor. Ook is opmerkelijk dat de eerder genoemde stromatolieten niet in de lagen boven de sokkel worden gevonden.
Bewegende platen
Dat er een wereldwijde zondvloed is geweest, kun je ook afleiden uit een ander algemeen geaccepteerd wetenschappelijk feit: de beweging van aardplaten (tektoniek) en afzettingen. Ooit was er één groot continent: Rodinia (Russisch voor ‘moederland’). De Precambrische sokkel vormde in die tijd een aangesloten geheel. Dat supercontinent is op een zeker moment uiteengevallen. Toen dat gebeurde, steeg de zeespiegel sterk, tot wel zeshonderd meter boven de huidige stand van de zeespiegel. Door het stijgen van de zeespiegel werd de uit elkaar getrokken Precambrische sokkel onder dikke lagen modder bedolven.
Dat deze afzetting van modderlagen met enorme kracht heeft plaatsgevonden, blijkt uit enkele opmerkelijke feiten. Zo vertonen deze modderlagen allemaal paleocurrents. Dat zijn duidelijke stromingspatronen. Verder zit er veel megabreccie in; geweldige brokstukken die in de modderstromen zijn meegesleurd. Tenslotte vind je in deze modderlagen ook een interne sortering. Onderop kom je grof materiaal tegen, naar boven toe steeds fijnere deeltjes. Geologen spreken bij zo’n typisch gelaagde structuur van turbidieten. Dat soort afzettingen is altijd het product van geweldige modderlawines.
Wil je meer weten over zondvloedaanwijzingen? Lees dan hier over de Cambrische explosie.
