In het onderstaande artikel komen de volgende drie dingen aan bod:
- een filmpje over waarom de evolutietheorie zoveel aanhangers heeft
- een korte beschrijving van een petitie tegen het Darwinisme
- en tot slot nog een opmerkelijk verslag van vraaggesprekken over evolutie en schepping met Amerikaanse jongeren
Waarom heeft evolutie zoveel aanhangers?
Weet-redacteur Ruben Jorritsma gaat in op de vraag waarom de evolutietheorie dominant is in de hedendaagse wetenschap in het onderstaande filmpje.
Darwin, vaarwel
Het Reformatorisch Dagblad meldde dat meer dan duizend gepromoveerde wetenschappers publiekelijk afstand namen van Darwins evolutietheorie. Ze worden in toenemende mate “geconfronteerd met de extreme ingewikkeldheid van de genetische code en de uiterst intelligente methoden waarmee de cel haar informatie codeert”. De wetenschappers, afkomstig van over de hele wereld, zetten hun handtekening onder de verklaring A Scientific Descent from Darwinism op de website Dissentfromdarwin.org. Deze verklaring is een initiatief uit 2001 van de Amerikaanse intelligentdesignorganisatie Discovery Institute, als reactie op de wijdverbreide claim dat geen enkele echte wetenschapper twijfelt aan het neodarwinisme. Sindsdien groeit het aantal ondertekenaars gestaag.
Evolution vs. God: Shaking the Foundations of Faith
De Amerikaanse evangelist Ray Comfort ging met een camera naar de universiteitscampus en vroeg eindejaarstudenten of ze in evolutie geloven. Comfort benaderde ook enkele hoogleraren en vroeg hen of ze voorbeelden konden geven van soorten die vandaag de dag in andere soorten evolueren. Een verslag van een opvallend vraaggesprek. Ray Comfort spreekt een aantal professoren voor de camera: P.Z. Meyers (biologie), C. Stanford (biologie en antropologie), P. Nonacs (ecologie en evolutionaire biologie) en G.E. Kennedy (antropologie).
Het lijkt wel alsof hij amicale gesprekken met hen voert, maar al snel wordt haarscherp duidelijk dat ze felle atheïsten zijn die radicaal en bewust de boodschap van de Bijbel afwijzen. God bestaat in hun ogen niet. Comfort maakte deze film naar aanleiding van een uitspraak van de bekende Britse atheïst Richard Dawkins, die zei dat „geloof het grote excuus is om de noodzaak tot nadenken en het beoordelen van bewijs te vermijden.” Comfort wil te weten komen of Dawkins gelijk heeft en waar hij zijn zienswijze op baseert. Waar kun je hiervoor beter terecht dan op een universiteitscampus, verkerend onder studenten en professoren?
Hoe gaat Comfort te werk?
Allereerst stelt hij vast of hij inderdaad met atheïsten te maken heeft. De bevraagden beamen dat en geven daarbij aan dat de evolutietheorie een zeer belangrijke rol speelt in hun keuze voor het atheïsme. Ze stellen dat Charles Darwin met zijn evolutietheorie aantoonde dat God totaal overbodig is om ons bestaan te verklaren. Als je uitgaat van macro-evolutie, dan zeg je dat evolutie dinosaurussen in vogels kunnen laten veranderen, apen in mensen en amfibische dieren in walvissen.
Die processen zouden volgens wetenschappers nog steeds vandaag de dag te observeren zijn. Volgens hen verandert evolutie dus de ene soort in de andere. Ray Comfort wil weten of dit een feit is of een geloof. Hij stelt hierover vragen aan zijn studenten en hoogleraren. Een greep uit de antwoorden: ‘evolutie is feit’, ‘pure wetenschap’, ‘logisch denken’, ‘consensus onder geleerden’, ‘makkelijk te vatten’, ‘beter dan religie’ en ‘vertrouwen in wetenschap’. Een ander belangrijk argument dat vaak wordt aangedragen is: ‘de fossielen vormen het bewijs’. Als Comfort de geïnterviewden vraagt wanneer ze hun standpunt innamen, luiden de antwoorden ‘vanaf de eerste biologieles’ of ‘toen ik zelf ging denken’.
Comforts antwoord
Comfort laat daarop – middels een artikel uit Science Daily zien – hoe wetenschap werkt: ‘Wetenschap is gebaseerd op waarneming en experimenteren’. Logisch dus dat hij verder vraagt naar het waarneembare bewijs voor evolutie. Daarvoor heb je immers geen geloof nodig: je test gewoon of iets kan of niet. Maar de ondervraagde studenten en professoren verwijzen telkens naar iets wat vele miljoenen jaren geleden plaatsvond… en dus niet vandaag de dag te testen is. Comfort laat daarop uitspraken van Richard Dawkins en Charles Darwin zien. Ook zij zeggen dat je evolutie in de enkele tientallen jaren dat je leeft niet kunt waarnemen. Evolutionaire processen voltrekken zich pas waarneembaar over vele duizenden, miljoenen jaren.
Verandering van de ene soort in de andere duurt héél erg lang. Comfort wil dan eerst maar eens weten of men kan aantonen dat de verandering van de ene soort in de andere ooit plaatsvond. Er zijn immers hondensoorten, kattensoorten en mensenrassen: kan men aangeven hoe die zijn geëvolueerd? – Professor Meyers verwijst naar het fossielenverslag in de aardlagen waaruit moet blijken dat zo’n 16 miljoen jaar geleden de hondensoorten uit een voorouder evolueerden.
Maar Comfort wil dit niet zomaar gelovend aannemen en vraagt om waarneembaar bewijs via experimenten. – Een studente weet dat apen, net als de mens, een opponeerbare duim hebben. Daaruit zou moeten blijken dat mensen en apen een gemeenschappelijke afstamming hebben. Maar Comfort wijst haar erop dat koala’s ook zo’n duim hebben. Hoe kan dat dan? Als alle argumenten op tafel zijn gelegd, erkennen de studenten het: waarneembaar bewijs voor evolutie kan niet worden geleverd. Je hebt er een zekere mate van geloof voor nodig en een vast vertrouwen in de wetenschap(pers).
Wat de experts zeggen
Comfort klopt vervolgens aan bij de experts. Professor Meyers vertelt over de genetica van de stekelbaars en van bacteriën. Volgens hem is wetenschappelijk vastgesteld dat hun genen daadwerkelijk door evolutie veranderden. Professor Stanford verwijst naar de beroemde Darwin-vinken op de Galapagos-eilanden. Hun onderling verschillende snavels zouden onder andere een goed voorbeeld zijn om te illustreren dat darwiniaanse evolutie van de ene soort in een andere soort realiteit is.
Comfort werpt echter tegen dat er geen nieuwe soort is ontstaan. Het gaat nog steeds om stekelbaarsjes, bacteriën en vinken, ook al zien ze er onderling iets anders uit. Volgens Comfort zijn het goede voorbeelden van aanpassing binnen een soort, maar geen voorbeelden van evolutie van de ene soort naar de andere. Sommige studenten beginnen te twijfelen. Comfort blijft geduldig wachten. Antwoorden komen er niet. Hij stelt daarom vast dat darwiniaanse evolutie (van de ene soort in de andere) vandaag de dag niet waarneembaar en testbaar is. Alleen omdat er gezegd wordt dat het miljoenen jaren duurt, is het voor velen toch geloofwaardig.
De professoren kunnen zelf ook geen goede voorbeelden noemen; en toch vertrouwen de studenten hen blindelings. En passant neemt Comfort ook nog de functie van rudimentaire organen mee. De studenten geven aan dat dit evolutionaire overblijfselen zijn van vroegere organen. Ook Intelligent Design – en de vele rechtszaken die gevoerd zijn ter voorkoming dat deze wetenschappelijke zienswijze een plek krijgt in colleges – komt aan bod. Tragisch is het voorbeeld van een populaire poster met daarop allerlei beroemde atheïsten uit het verleden. Veel atheïstische websites bieden deze te koop aan. Maar van de afgebeelde personen is er slechts één echt atheïst, zo toont Comfort aan…
Morele vraagstukken
Opmerkelijk is het gedeelte waarin Comfort morele vraagstukken aan de orde stelt. Zo zeggen de studenten voor de camera onomwonden voor hun hond te kiezen in plaats van hun buurman als ze in een momentopname moesten kiezen wie ze zouden redden in een noodsituatie. Als reden geven de studenten dat de mens net als de hond ook een dier is. ‘We kunnen ons niet verheffen boven de hond…’ Het is een kwestie van het overleven van de sterkste: de verkiezing van het ene biologische mechanisme boven het andere, door het mechanisme dat kan kiezen (de mens).
Comfort toont vervolgens een uitspraak van Richard Dawkins: „Een foetus is minder menselijk dan een volwassen varken.” Comfort confronteert de geïnterviewden voor de camera met de absolute regels van God. Slechts via geschonken genade kun je van het oordeel vrijgesproken worden. De studenten en hoogleraren worden aangesproken op hun intuïtieve kennis van God en Comfort roept hen op de goede keus te maken. Een relatie met God zal hun ogen openen. Daar is het nog niet te laat voor!
Wil je meer lezen van Weet Magazine? Neem dan een abonnement en ontvang elke twee maanden de nieuwste Weet!
